ponyrassen Het aantal ponyrassen is veel groter dan het aantal paardenrassen. Vooral in Azië komen veel ponyrassen voor, waarvan vooral de Mongoolse pony's befaamd zijn om hun uithoudingsvermogen. In de Baltische landen, in Polen en in Rusland fokt men tal van pony-achtige paardenrassen, die vroeger veel werden uitgevoerd en in Nederland als hitten bekend stonden. In Nederland en in België kwamen pony's eeuwenlang niet voor. Pas in de jaren dertig werden de eerste pony's uit Engeland in Nederland ingevoerd voor gebruik in de fruitteelt. Dat waren de Shetlanders, het kleinste ponyras ter wereld, met een schofthoogte variërend van 85 tot 107 cm. Na 1945 is men de pony's eerst vooral gaan waarderen als trekkrachten in de landbouw op de lichte gronden en later ook voor sport en ontspanning. Voor de landbouwers werden in Nederland Fjordenpaarden uit Denemarken (waar ze vanuit Noorwegen gekomen waren) en Haflingers uit Tirol ingevoerd. Voor de kinderrijsport werden aanvankelijk Shetlanders gebruikt; thans berijden de grotere kinderen rijpony's (miniatuurrijpaardjes), ingevoerd uit Engeland: New-Forestpony's, Welshpony's, Dartmoorpony's en Connemarapony's (laatstgenoemde uit Ierland). Men fokt deze rassen thans in Nederland verder; in België worden Shetlanders, Foresters, Haflingers en Welshpony's gefokt. De IJslanders werden aanvankelijk ingevoerd als kinderrijpony en later voor het zgn. trekken (ruitertoerisme). Ze kunnen evenals de Connemara's, de Haflingers en de Fjorden ook door volwassenen bereden worden.

In Zuid-Amerika heeft men een zeer kleine pony verkregen, de Falabella, ca. 50 cm hoog. Dit ‘ras’ behoort niet tot de echte ponyrassen, die zich juist onderscheiden door een krachtige bouw, uitstekende gezondheid, grote vruchtbaarheid, geringe gevoeligheid voor ziekten en gebreken.

Laatst gewijzigd om 21/02/2003